17 Aralık 2011 Cumartesi

Apparitions - The Human Collapse

Senenin son 2 haftasına girmek üzere olduğumuz şu günlerde, alevlenen piyasaya yeni albümleriyle düşen ve "deathcore melodilerle güzel" düsturunu benimsemiş gruplardan biriyle daha karşınızdayım. Phoenix'li beşli Apparitions, yeni albümleri The Human Collapse ile bomba gibi geldi ve senenin sonuna doğru iyice coşmaya başlayan metalcore/deathcore piyasasına güzel bir katık oluverdi. Eskiden Knights Of The Abyss ve Giants Among Us gruplarında çalmış olan elemanların biraraya gelip "biz neden bangır bangır çaldığımız deathcore'u melodilerle armonilerle şekillendirmiyoruz?" demeleriyle böyle bir sound ortaya çıkmış diyebilirim. Zira oldukça sert breakdown'lar ile kalın tonlardan işleyen full boost'lu baslar birleşerek bir sarsıntı etkisi oluşturuyor, ancak melodik geçişleri parça içinde öyle güzel yayıyorlar ki sanki farklı duygusal dalgalanmaların birbiriyle kesişmesini yaşıyorsunuz. Bu kaotik ortamda vokallerin enerjisini içinizde buram buram hissetmeniz gerekiyor ki duvarları yumruklayacak kıvama gelebilin; işte bu noktada Griffin Kolinski'nin vokali bahsettiğim etkiyi ziyadesiyle yaratıyor. Her ne kadar ultra hızlı ritmlerle ve sert breakdown'larla bir nevi deathcore kakafonisi ortaya konsa da, vokalist Griffin'in hem scream hem de brutalleri birbirini dengeleyerek sound bazında fazlasıyla keyifli bir ağırlık oluşturuyor. 

Albümün ilk parçasından son parçasına kadar bolca sürprizle karşılaşıyoruz. Within The Ruins vokali Tim Goergen'in muhteşem bir şekilde eşlik ettiği "Sky Splitter" ve olabilecek en farklı, en uç Deftones cover'ı olarak sayılabilecek "Diamond Eyes" ilk olarak dikkati çekenler. Bir teknik deathcore grubunun Deftones parçası çıkarması hiç alışılageldik bir durum olmamakla birlikte, son derece melankolik bir havası olan parçayı nasıl bu kıvama getirdiklerine tanık olmak da bambaşka bir güzellik olsa gerek. 

Öte yandan "Naysayer" ve "The Purest Form" gibi parçalarda da gitarların birbirlerini ne denli iyi tamamladığını ve farklı armoniler-atmosferler denemekten asla kaçınmadıklarını da görmüş oluyoruz. "The Purest Form" deathcore akışını aniden giren bir akustik gitar geçişleriyle bozabilecek kadar cesur ve cömert iken, "Naysayer" ise kısmen de olsa post-hardcore'a -dahi- dokunabilen geçişlere sahip, ancak bu trafikten bir anda deathcore'un tabanına inebilmesi ve sololarla, ataklarla çok farklı iniş çıkışlara sahip olmasıyla bir nevi grubun özeti niteliğinde gözüküyor. Bu enfes parçayı aşağıdaki linkten dinlemeniz mümkün (bu arada "Naysayer"ın kelime anlamı da "aşırı şikayetçi ve negatif ruh haline sahip kişi" olarak geçmekte) ...

Tüm parçaların kendine has bir agresifliği ve sertliği olsa da, barındırdığı altyapı olarak son derece "dolu" bir prodüksiyon olarak dikkati çekiyor "The Human Collapse". Sadece gitarları için bile dinlenebilecek farklı çalışmalardan biri, fakat mutlaka her dinleyicinin bulabileceği ayrı bir hava söz konusu bu çalışmada. Nitekim bu çeşitliliği yakalayabilen albümler burada değerlendiriliyor, tavsiye ediliyor. İşbu albüm ise senenin "kesinlikle" dinlenilmesi gereken albümleri listesinin en üstlerine şimdiden ulaşmış oldu bile...
Parça Listesi :
1. Mechanical Manipulation
2. The Child
3. Sky Splitter (ft. Tim of Within The Ruins)
4. Naysayer
5. As Flies Feast
6. The Purest Form
7. Diamond Eyes (Deftones cover)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder